Daniëlle Foekens-Harms
Ik ben Daniëlle Foekens-Harms. Al vele jaren werk ik als creatieve kleuterjuf op een gezellige basisschool in Losser. Op een studiedag kwam Mirjam spreken. Zij gaf een lezing over geluk en over de positieve en negatieve gedachten die altijd in je hoofd zitten. Mirjam heeft ze een naam gegeven. Karel, de eeuwig mopperende Muppet en Uil, de lieve Lieveling, die weet wat goed voor je is. Haar verhaal sprak mij erg aan. Een grote droom van mij was om ooit een kinderboek te maken. Hoe mooi zou het zijn om het verhaal van Mirjam te vertalen in kindertaal?!
Mijn Karel riep heel hard dat ik niet moest denken dat Mirjam tijd had om hier mee aan de slag te gaan, maar toen Mirjam op de volgende studiedag weer kwam spreken kon ik er niet meer onderuit. Met een duwtje in de rug van mijn lieve collega's ben ik op haar afgestapt. En natuurlijk had ik niet naar mijn Karel moeten luisteren. Mirjam was super enthousiast!
Op een mooie zonnige middag in onze tuin kwamen de ideeën. En hoe! Het verhaal moest gaan over een klein meisje dat gedurende de dag allerlei dingen meemaakt waarbij ze voor de keuze staat om te luisteren naar haar Karel of haar Uil. Omdat haken een grote hobby van mij is, wilde ik alle figuurtjes voor het boek zelf maken en eigenlijk ook alles wat ik in de illustraties wilde laten zien. Mijn vader is enorm handig en technisch, dus de vraag of hij mij wilde helpen was snel gesteld. Van alles wat ik wilde maken moest een foto gemaakt worden en dit zouden de illustraties worden in het boek. Laat ik nu een schoonvader hebben die een erg goede fotograaf is! Als hij van te voren had geweten hoeveel uren er in dit project zouden gaan zitten, weet ik niet of hij nog zo volmondig 'ja' had gezegd, maar een bijzonder project werd het zo in ieder geval wel!
Ik haakte Vicky, Karel en Uil. Ook verzonnen we er nog een lieve muis bij. Later kwamen er nog een vader, moeder, oma en een vriendje en vriendinntje bij voor Vicky. Van mijn vader leerde ik solderen en zagen met een figuurzaagmachine. Van hout maakten we tafeltjes, stoeltjes en zelfs een keukenblok! Voor de fotografie bouwden we een kleine studio op een lege slaapkamer bij mijn schoonvader thuis. Voor de foto's die buiten gemaakt zijn gingen we de tuin in en zelfs naar een echt zwembad.
Ondertussen schreef ik met Mirjam het verhaal. We hebben geprobeerd om het verhaal zo goed mogelijk aan te laten sluiten bij de belevingswereld van jonge kinderen. Wat zij meemaken, maakt Vicky ook mee. Door Karel en Uil ook echt in het verhaal mee te laten doen, hebben we geprobeerd om de gedachten van kinderen zichtbaar te maken.
Mijn wens is dat dit boek jonge kinderen helpt met hun eigen gedachten om te gaan. Neem Karel niet te serieus en vertrouw op Uil. Ik hoop dat kinderen samen met de voorlezer vooral heel veel plezier hebben bij het kijken naar de illustraties, waar heel veel op te ontdekken is. Met hopelijk net zoveel plezier als dat ik gehad heb bij het maken van dit boek!
